Jak komunikować się z nastolatkiem?

Trzecim krokiem wspólnego rozwiązywania problemu jest zaproszenie nastolatka do wspólnej burzy mózgów, której zwieńczeniem jest lista sposobów rozwiązania danego problemu. Ostatni krok stanowi natomiast analiza listy i decyzja o tym, które pomysły zostaną wprowadzone w życie. Angażowanie nastolatka we wspólne generowanie rozwiązań sytuacji trudnej daje mu doświadczenie wpływu na własne życie, daje poczucie sprawstwa tak ważne w procesie kształtowania się tożsamości. W ten sposób nastolatek również kształtuje w sobie umiejętność rozwiązywania problemów. Zaangażowanie dorastającego dziecka w poszukiwanie rozwiązań pozytywnie wpływa również na jego motywację do przestrzegania wspólnie ustalonych reguł.(Faber, Mazlich,2016)

Podsumowując, wspólne rozwiązywanie problemu wydaje się być także okazją do budowania relacji. Sytuacja, która pozwala obu stronom na wyrażenie swoich uczuć, komunikowanie potrzeb i oczekiwań jest doświadczeniem bliskości z drugim człowiekiem. Poza aspektami wskazanymi w powyższych rozważaniach ważne i wartościowe jest odwoływanie się rodziców do własnych doświadczeń z dzieciństwa i relacji z własnymi rodzicami. Analiza własnych doświadczeń i refleksja nad tym, co z perspektywy dziecka było pomocne w komunikacji z rodzicem wydaje się być bardzo wartościowym kierunkowskazem w podążaniu do wypracowania najbardziej efektywnych sposobów komunikacji z nastoletnim dzieckiem i pozawala spojrzeć na różne sytuacje oczami dziecka.

Bibliografia:

1) Cohen L., (2016). Rodzicielstwo przez zabawę. Warszawa: Mamania

2) Faber A., Mazlish E. (2016). Jak mówić do nastolatkóa., żeby nas słuchały. Jak słuchać, żeby z nami rozmawiały. Poznań: Media Rodzina (s.108-131)

3) Faber A., Mazlish E., (2013). Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły. Poznań: Media Rodzina (s.17-82)

4) Nelsen J. (2015). Pozytywna Dyscyplina. Warszawa: CoJaNaTo (s. 44)

5) Shanker S.,(2016). Self- Reg Jak pomóc dziecku (i sobie) nie dać się stresowi i żyć pełnią możliwości. Warszawa: Mamania (19- 38)

6) Szczepkowski J., (2014). Terapia młodzieży z problemem narkotykowym. Podejście skoncentrowane na rozwiązaniach. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit (11-21)

opracowała:

Joanna Horodecka