Słowniczek najczęściej używanych pojęć w opiniach
DYSORTOGRAFIA to trudności w pisaniu przejawiające się popełnianiem różnego typu błędów: typowo ortograficznych, wynikających z nieprzestrzegania znanych uczniowi zasad pisowni, oraz błędów specyficznych, takich jak mylenie liter (zastępowanie), opuszczanie, dodawanie liter i sylab, pisanie liter i cyfr zwierciadlanie. Dysortografie rozpoznajemy u uczniów o prawidłowym rozwoju umysłowym, w przypadkach, gdy trudności występują pomimo znajomości zasad pisowni, braku wad zmysłu i zaniedbania pedagogicznego.
DYSGRAFIA - trudności w opanowaniu poprawnej formy graficznej pisma. Wyraża się w formie zniekształceń strony graficznej pisma, takich jak niedokładności w odtwarzaniu liter, złe proporcje liter w wyrazie, brak połączeń liter, brak należytego odstępu pomiędzy literami i wyrazami, brak równomiernego i jednolitego położenia pisma, niepoprawne zagęszczenie liter. Te zniekształcenia pisma wynikają z zaburzeń funkcji percepcyjno-motorycznych (motoryki rąk, funkcji wzrokowych i koordynacji wzrokowo-ruchowej).
ECHOLALIA- zaburzenia myślenia, których objawem jest powtarzanie słów, zwrotów a nawet całych zdań lub dialogów. Mogą to być słowa, które wypowiedziała inna osoba lub fragmenty wiersza, bajki, reklamy itp. Echolalia może mieć postać natychmiastową lub odroczoną. Często występuje jako jeden z objawów autyzmu, zespołu Tourette’a i schizofrenii katatonicznej.
FIKSACJE- wąskie i uporczywe zainteresowanie daną sprawą czy przedmiotem. Jest częstym objawem zaburzeń ze spektrum autyzmu.
FOBIA - uporczywy lęk przed określonymi sytuacjami, zjawiskami lub przedmiotami, związany z unikaniem przyczyn go wywołujących i utrudniający codzienne funkcjonowanie.
FOBIA SPOŁECZNA - wszechogarniający lęk powodujący nadmierne zakłopotanie lub odczucie upokorzenia w codziennych sytuacjach społecznych, uczucie skrępowania podczas wykonywania codziennych czynności w obecności innych ludzi.
FOBIA SWOISTA – to uporczywy strach przed określonymi sytuacjami/zamknięte pomieszczenia, ciemnością, obiektami, widokiem krwi, burzą, który jest obiektywnie nadmierny i nieuzasadniony.
FRAGMENTARYCZNE ZABURZENIA rozwoju psychomotorycznego obejmują mniejszy obszar czynności, np.: motoryki rąk lub tylko rozwoju mowy czynnej.
FUNKCJE POZNAWCZE – zespół procesów, dzięki którym odbieramy informacje z otoczenia oraz stosunki między nimi, a więc odzwierciedlamy w naszej psychice to, co nas otacza. W czytaniu i pisaniu biorą udział takie procesy poznawcze jak: uwaga, pamięć, wrażenia i spostrzeżenia wzrokowe, słuchowo-językowe, dotykowe, kinestetyczne, orientacja w schemacie ciała i kierunkach w przestrzeni.W komunikowaniu się za pomocą pisma oprócz powyższych funkcji zaangażowane jest też myślenie, dzięki czemu rozumiemy czytany tekst i pisząc, tworzymy nowe teksty.
GŁĘBOKA DYSLEKSJA ROZWOJOWA to poważne zaburzenia o specyficznym charakterze w uczeniu się czytania. Jako podstawę rozpoznania można byłoby przyjąć zatrzymanie się na poziomie czytania elementarnego (klasy II) i nieosiągnięcie poziomu czytania zaawansowanego lub opóźnienie o 3-4 lata w zakresie umiejętności czytania. Tak poważnym zaburzeniom czytania zwykle towarzyszą równie poważne zaburzenia opanowania poprawnej pisowni. Najczęściej też współwystępują nasilone trudności w budowaniu wypowiedzi na piśmie, błędy stylistyczne i interpunkcyjne - w klasyfikacjach medycznych określa się je jako zaburzenia ekspresji pisania.
GOTOWOŚĆ SZKOLNA - gotowość do podjęcia przez dziecko zadań i obowiązków, jakie stawia przed nim szkoła, obejmuje zarówno jego rozwój umysłowy, fizyczny, emocjonalno-społeczny, jak i poziom opanowania umiejętności i wiadomości przygotowujących dziecko do podjęcia nauki czytania, pisania i liczenia.
GRAFOMOTORYKA- umiejętność manualna potrzebna do pisania