Słowniczek najczęściej używanych pojęć w opiniach
INTELIGENCJA NIEWERBALNA (SŁOWNA)- odnosi się do spostrzegawczości wzrokowej, myślenia przyczynowo-skutkowego, analizy i syntezy wzrokowej, tempa uczenia się wzrokowo-ruchowego.
INTELIGENCJA OGÓLNA, WERBALNA(SŁOWNA) I NIEWERBALNA (BEZSŁOWNA) – trzy obszary funkcjonowania intelektualnego, które możemy mierzyć za pomocą badania skalą inteligencji D. Wechslera (WSIC-R). Wyniki są sformułowane w postaci ilorazów inteligencji. Można ustalić, jaki jest poziom inteligencji badanej osoby (przeciętny, poniżej lub powyżej przeciętnej, wysoki, itp.), który rodzaj inteligencji jest mocną stroną dziecka.
INTELIGENCJA PŁYNNA – umiejętność rozwiązywania nowych problemów; plastyczność i zdolności adaptacyjne w kontakcie z nowymi bodźcami; wrodzony potencjał intelektualny jednostki.
INTELIGENCJA SKRYSTALIZOWANA – efekt wiedzy zgromadzonej w toku formalnego i nieformalnego kształcenia; mają na nią wpływ warunki socjoekonomiczne i rodzinne.
INTELIGENCJA WERBALNA- składają się na nią: wiedza ogólna, wiedza proceduralna, słownictwo, myślenie słowno-pojęciowe i operacyjne, rozumowanie ilościowe, rozumienie społeczne.
INTEGRACJA PERCEPCYJNO-MOTORYCZNA – współdziałanie procesów poznawczych i czynności ruchowych, np. przy pisaniu ze słuchu – uwaga, analiza i synteza wzrokowa i słuchowa oraz ruch ręki piszącej.
KODEKS ZŁOŚCI- metoda radzenia sobie z dziecięcymi wybuchami złości, w formie umowy pomiędzy rodzicem a dzieckiem, w której zapisujemy warunki wyładowania złości przez dziecko. Składa się z trzech punków: 1) każdy ma prawo odczuwać złość, 2) gdy jestem zły mogę..3) gdy jestem zły, nie wolno mi…
KOMPULSJE – to powtarzające się, niecelowe zachowania lub czynności, które występują wbrew woli osoby, funkcją tych zachowań jest obniżenie poczucia lęku lub zapobieganie pewnym sytuacjom, choć obiektywnie nie mogą one takiej roli pełnić. Dziecko zawsze reaguje w taki sam sposób w określonych sytuacjach, robi coś specyficznego, a jeśli tego nie zrobi, odczuwa dyskomfort lub niepokój, bardzo się denerwuje, np. liczenie rzeczy, nadmierny pedantyzm, sztywne trzymanie się zasad.
KONSEKWENCJE -zaplanowane działanie, niezależne od nastroju, które następuje po złamaniu zasady przez dziecko, musi być wykonane do końca, aby było skuteczne, np. zasada- mówimy „Poproszę”, gdy czegoś chcemy, konsekwencja- jak nie poprosisz, to nie dostaniesz.
KONWERGENCJA (ZBIEŻNOŚĆ)- ruch zbieżny oczu w płaszczyźnie poziomej umożliwiający wyraźne widzenie z bliska i czytanie.
KOORDYNACJA WZROKOWO-RUCHOWA – współdziałanie, zharmonizowanie funkcji wzrokowych i ruchowych - manipulacyjnych, współpraca „oka i ręki”.
KRÓTKOWZROCZNOŚĆ (MIOPIA)- wada wzroku polegająca na wyraźnym widzeniu przedmiotów znajdujących się blisko, podczas gdy przedmioty znajdujące się w oddali wydają się zamazane.
LABILNOŚĆ EMOCJONALNA – niestabilność i zmienność emocji, łatwe przechodzenie z jednego stanu emocjonalnego do drugiego (np. od radości do rozpaczy); charakterystyczna da wieku przedszkolnego.
LATERALIZACJA JEDNORODNA – dominacja czynności ruchowych jednej ze stron ciała (u większości ludzi prawej ręki, oka i nogi). Ten model lateralizacji uznawany jest za prawidłowy i wzorcowy. Za nieprawidłowy model przyjmuje się lateralizację nieustaloną, jeśli występuje ona po 6-7 roku życia.
LATERALIZACJA LEWOSTRONNA – dominacja lewej strony ciała: lewej ręki, oka i nogi.
LATERALIZACJA PRAWOSTRONNA- dominacja prawej strony ciała: prawej ręki, oka i nogi.